در ميان خصلتهاى نكوهيده كه سلامت جان و راحت زندگى را با خطر و مانع مواجه مى سازند، تكبر از پر آفت ترين آنها است .
خود برتربينى و سركشى برخاسته از آن ، چه بسيار حقيقتهاى را ناشناخته ، و چه راههاى فضيلت را ناپيموده مى گذارد، و چه كينه ها و خصومتهاى نابحق و چه زشتيها و ناهنجاريها كه پديد مى آورد.
آرى تكبر، حجاب حقيقت و خار راه فضيلت و دشمن صفا و صداقت ، و انگيزه ى دشمنى و شرارت است ….
آحاد و جامعه هاى بشرى از آغاز خود تاكنون ، ضايعات بيشمارى را از كبر و خود پسندى اقوام و افراد، و سركشى ها و تعصبات ناشى از آن ، تحمل كرده اند و مى كنند.
عبادات اسلامى و بيش از همه نماز، براى زدودن اين آفات از جان آدميان از جمله درمانهاى مؤ ثر و كار آمد مى باشند.
نماز آنگاه كه با حال و حضور و آداب ، گزارده شود، روح آدمى را به نيازمندى ذاتى وى آشنا مى سازد. و ريشه ى كبر و تفاخر و جبروت موهوم را در درون او مى سوزاند. خشوع در برابر پروردگار، نور بصيرت را بر دل او مى تاباند و سايه ى هم آولد خود بزرگ بينى را از آن مى زدايد:
« فرض الله الايمان تطهيرا من الشرك و الصلاة تنزيها عن الكبر » (1)
چه نيكو است به سخن پيشواى پرهيزكاران و اميرالمؤ منين (عليه السلام ) گوش فرادهيم و ستايش نماز را در سالى كه مزين به نام والاى اوست از بيان ستوده او بشنويم . در نهج البلاغه چنين آمده است :
« و عن ذلك ما حرس الله عباده المؤ منين بالصلوات و الزكوات و مجاهدة الصيام فى الايام المفروضات تسكينا لا طرافهم و تخشيعا لا بصارهم و تذليلا لنفوسهم و اذهابا الخيلاء عنهم . » (2)
يعنى :
خداوند بندگان مؤ من را با نمازها و زكاتها و روزه هاى دشوار از كبر و خودبينى محافظت و حراست مى كند، به پيكر آنان آرامش مى بخشد، به ديدگان آنان فروتنى مى دهد، نفس آنان را رام مى سازد، دلهاى آنان را افتادگى مى آموزد، و خود پسندى را از آنان دور مى كند.
در كشور اسلامى ما همه آحاد مردم بويژه بلند پايگاه علمى و اجتماعى و مالى ، به اين خصوصيات نياز مندند. بلاى طغيان و تجاوز، و زورگويى ، و زياده طلبى ، و تحقير ديگران ، و ناديده گرفتن حق صاحبان حق ، امروز بزرگترين آفت جوامع بشرى و جامعه جهانى است . و علاج اين همه ، در اين بيان والاى علوى (عليه السلام ) است .
توجه به اين واقعيتها، نقش برجسته نماز و نيايش را در چشم اهل بصيرت و انصاف آشكار مى سازد و اهتمام به ترويج و تعريف اين فريضه پر راز و رمز را، بر دو آگاهان جامعه مى نهد.
اينجانب ضمن سپاسگزارى از شما كه به كار نماز و معرفى و اقامه آن پرداخته ايد، بار ديگر به توصيه هائى كه در پيامهاى گذشته كرده ام تاءكيد مى ورزم .
نسل جوان و نيك نهاد كشور را با قدردانى از فرصت نماز كه فرصت شكفتگى معنوى و پالايش روحى است ، فرا مى خوانم . به مسئولان فرهنگى و رسانه يى و همه مبلغان دينى اهميت ترويج اين فريضه و نقش بى همتاى آن در پرورش فضيلتها و زدودن فسادها را يادآورى مى شود و از همه ى خدمتگزاران اين راه ، و دلسوزان امر نماز كه با قلم و بيان و مال و آبرو و حضور خود، به اقامه نماز كمك مى كنند صميمانه تشكر مى كنم .
اميد است همگى مشمول رحمت الهى و دعاى حضرت بقية الله ارواحنا فداه باشيد.
(و السلام عليكم و رحمة الله)
