بی شک فرزندان امانت الهی می باشند که باید با تربیّت حسنه راه خیر و رستگاری را برای آنها هموار نمود. حقیقتاً اینکه بدانیم بعد از پدر و مادر شدن چه وظایف خطیر و سنگینی بر دوشمان گذاشته شده است این قدر راحت نسبت به مسائل و نیازهای اعتقادی فرزندانمان کوتاهی نمی کردیم. فراموش کردن اهمیّت یاری رساندن به فرزندان در کسب مهارتهای دینی عواقب بسیار وخیمی را برای جامعه اسلامی رقم می زند که صد البته اولین خسارت وارده بر پیکر فرزندان خودمان وارد خواهد شد و بی شک توجّه و همّت در راستای رشد و اعتلای دینی فرزندان آثار شیرنی را به ارمغان می آورد که اولین شهد شیرین آن کام عزیزان خودمان را شیرین خواهد کرد. خوشبختانه  سخنان و روایات بسیاری در تارک سیره کلامی و عملی اهل بیت علیهم السلام برای ما به یادگار مانده که بر اهمّیت این مطلب بیشتر صحّه می گذارد و چراغ پر نور برای پیدا کردن مسیر و هدایت همگان است. با کسب اجازه از محضر شما در این پست مطالبی را در خصوص جاذبه های دینی و شیوه های جذب فرزندان به امور دینی به خصوص نماز قرار دادم . این مطالب برای خودم که مادر دو فرزند می باشم بسیار مفید بود ان شاء الله شما هم استفاده لازم را ببرید.

« پیامبر اکرم(صلوات الله علیه)می فرمایند:

«ادّبوا اولادکم فانکم مسئولون:(1)
فرزندان خود را تربیت نمایید که در برابر آنان مسئولید».

امیرالمؤمنین(علیه السلام) نیز می فرمایند:

«اکرموا اولادکم و احسنوا آدابهم:(2)
فرزندانتان را گرامی بدارید و آنان را نیکو تربیت و ادب کنید».

پدر و مادر گرامی نیز در قبال فرزندانشان احساس مسئولیت می کنند و سعی در تربیت آنان دارند. بسیاری از والدین از دوران کودکی به دنبال آموزش نماز به کودکانشان می باشند. چرا که نماز یکی از مهمترین آداب و دستورات اسلامی است و تاثیر بسزایی در هموارسازی راه تربیت فرزندان دارد.

در آیات قرآن کریم، بیش از 122 آیه پیرامون نماز وارد شده است که دلالت بر اهمیّت این دستور الهی دارد. گاهی نماز به منزله سر در بدن قرار گرفته، و گاهی اسلام بر پنج پایه تصوّر شده است که یکی از آنها نماز است.

پیامبر اسلام(ص) نماز را نور چشم خود می داند،(3) و یا آن را بسان معشوقه ای توصیف می کند که هم صحبتی با او هر سختی را گوارا میسازد.(4)

آری نماز فروغ چشمی است که سایر اعضاء با آن مسیر خود را می یابند و میزانی است که همه اعمال با آن سنجیده می شود(5) و کسی که میزانش را بر ندارد در روز قیامت اعمالش را چگونه محاسبه خواهند کرد؟!(6)

ادامه »

تکبیر گویی و جایگاه رفیع مکبّرین در نماز های جماعت، یکی از راه های مناسب  و از جاذبه های خاصّی است که نوجوانان و حتّی کودکان را از گذشته ی دیرین به مسجد جذب می نموده است. متأسفانه آسیب های پیشرفت و تکنولوژی در سالهای اخیر دامنگیر مساجد هم شده و این سنّت خوب و ارزشمند را کم رنگ و گاهی بی رنگ نموده است. به طور مثال روز گذشته وقتی از وضعیّت حضور و مشارکت بچّه ها اعم از کودکان و نوجوانان در مسجد محلّه (به هنگام برپایی نماز جماعت) از همسرم سؤال کردم؛ این طور جواب دادند:

« عدم برنامه ریزی صحیح از سوی متولّین باعث شده که مسجد جاذبه های خاص خود را برای حضور چشمگیر بچّه ها از دست بده!!! شاهد مثال اینکه چند شب پیش وقتی یکی از بچّه ها می خواست مکبّر نماز بشه ؛ پیرمردی که از اعضاء  قدیمی هیئت امنای مسجد بود با تندی مانع شد و با توجیه اینکه میکروفن هست مانع تکبیر گویی و انجام فریضه ی مکبّری اون بچّه شد و کلّی تو ذوقش زد !!! »

در حقیقت نقش و حمایت  روحانیون و ائمه ی جماعات و فراهم نمودن  زمینه مشارکت بچّه ها در امور دینی  مساجد از مهم ترین ابزار حمایتی بوده که باید به آن توجّه داشت. اینکه روحانی و امام جماعت مسجد به ذکر فوائد زنده بودن اذان، تکبیر گویی و تربیّت مکبّر در مسجد تأکید داشته باشد و مدام آن را در مسجد مطرح نماید مانع از فراموش شدن این سنّت زیبا می شود و از طرفی شور و شوق کودکان و نوجوانان را برای حضور در مساجد و فعالیت در این عرصه ها، مهیّا تر می کند. ان شاءالله با تلاش مسئولین و برنامه ریزی صحیح فرهنگی در مساجد روز به روز شاهد استقبال و حضور بیش تر کودکان ، نوجوانان و جوانان به مساجد باشیم. در ادامه ی این پست  مشروح مصاحبه با آیت الله سید جمال الدین  دین پرور مؤسس بنیاد بین‌المللی نهج‌البلاغه را که در همین راستا صورت گرفته رو برای شما بزرگواران قرار دادم.

ادامه »