تکبیر گویی و جایگاه رفیع مکبّرین در نماز های جماعت، یکی از راه های مناسب  و از جاذبه های خاصّی است که نوجوانان و حتّی کودکان را از گذشته ی دیرین به مسجد جذب می نموده است. متأسفانه آسیب های پیشرفت و تکنولوژی در سالهای اخیر دامنگیر مساجد هم شده و این سنّت خوب و ارزشمند را کم رنگ و گاهی بی رنگ نموده است. به طور مثال روز گذشته وقتی از وضعیّت حضور و مشارکت بچّه ها اعم از کودکان و نوجوانان در مسجد محلّه (به هنگام برپایی نماز جماعت) از همسرم سؤال کردم؛ این طور جواب دادند:

« عدم برنامه ریزی صحیح از سوی متولّین باعث شده که مسجد جاذبه های خاص خود را برای حضور چشمگیر بچّه ها از دست بده!!! شاهد مثال اینکه چند شب پیش وقتی یکی از بچّه ها می خواست مکبّر نماز بشه ؛ پیرمردی که از اعضاء  قدیمی هیئت امنای مسجد بود با تندی مانع شد و با توجیه اینکه میکروفن هست مانع تکبیر گویی و انجام فریضه ی مکبّری اون بچّه شد و کلّی تو ذوقش زد !!! »

در حقیقت نقش و حمایت  روحانیون و ائمه ی جماعات و فراهم نمودن  زمینه مشارکت بچّه ها در امور دینی  مساجد از مهم ترین ابزار حمایتی بوده که باید به آن توجّه داشت. اینکه روحانی و امام جماعت مسجد به ذکر فوائد زنده بودن اذان، تکبیر گویی و تربیّت مکبّر در مسجد تأکید داشته باشد و مدام آن را در مسجد مطرح نماید مانع از فراموش شدن این سنّت زیبا می شود و از طرفی شور و شوق کودکان و نوجوانان را برای حضور در مساجد و فعالیت در این عرصه ها، مهیّا تر می کند. ان شاءالله با تلاش مسئولین و برنامه ریزی صحیح فرهنگی در مساجد روز به روز شاهد استقبال و حضور بیش تر کودکان ، نوجوانان و جوانان به مساجد باشیم. در ادامه ی این پست  مشروح مصاحبه با آیت الله سید جمال الدین  دین پرور مؤسس بنیاد بین‌المللی نهج‌البلاغه را که در همین راستا صورت گرفته رو برای شما بزرگواران قرار دادم.

تکبیر گویی در مساجد یکی از شیوه های در حال فراموش در مساجد از منظر آیت الله سیدجمال الدین دین پرور

مکبّری در مساجد یک کارکرد اصلی دارد و آن هماهنگ کردن نمازگزاران برای رکوع و سجود و توجه دادن آنها به انجام صحیح نماز و عبادات است.

نقش مکبّری در جذب نمازگزاران به مسجد و دادن مسوولیت به کودکان نیز به عنوان یک کارکرد فرعی کم اهمیت تر از نقش اصلی آن نیست. در این خصوص باید به نوجوانان آموزش داد زیرا یکی از راه های ورود نوجوانان و کودکان به مسجد همین مساله تکبیر برای نماز و امام جماعت است.

تکبیرگویی در مساجد در گذشته بسیار مرسوم بود زیرا به عنوان یک نیاز محسوب می شد و درحال حاضر به دلیل استفاده از میکروفون های یقه ای، تکبیرگویی کمی در حاشیه قرار گرفته است. البته باید گفت که هیچ منافاتی وجود ندارد که از این وسایل جدید استفاده کنیم و همزمان سنت مکبّری هم برپا داشته شود. پیشنهاد می کنم مساجد برنامه مشخصی را برای دعوت از نوجوانان برای مکبّری داشته باشند تا عده ای آموزش ببینند و به صورت دوره ای و نوبتی همه نوجوانان برای این کار در مسجد حضور یابند.
ایشان با اشاره به اینکه مکبّری می تواند نقش مهمی در جذب کودکان و نوجوانان به مسجد داشته باشد، بر ضرورت پژوهش درباب تاریخچه و اهمیت تکبیر گویی تاکید کرد و گفت: روایات زیادی درباره حسن خلق و خو و رفتار نوجوانان در مسجد وجود دارد.

وی با تاکید بر اهمیت مسئله «مسجد کودکان و نوجوانان»، جذب این قشر را به مسجد مهم و ضروری دانست و افزود: هر مسجد باید تلاش کند با مدارس نزدیک خود ارتباط ویژه ای برقرار کند و هیات امنای مساجد باید از مدیر و مسوولان مدرسه دعوت کنند تا در مسجد حضور پیدا کنند.
ائمه جماعات مساجد باید به مدرسه بروند و همکاری ویژه ای در مراسم و اعیاد داشته باشند و برای این کار نیز باید سرمایه گذاری ویژه ای انجام شود تا هم به مدارس کمک فرهنگی شود و هم حضور کودکان و نوجوانان در مسجد پررنگ تر شود.
………………………………………………………………………………….
منبع مصاحبه : خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران